Fobia społeczna jest według statystyk trzecim najczęściej diagnozowanym zaburzeniem psychicznym wśród pacjentów (tuż obok uzależnienia od alkoholu oraz depresji). Zaburzenie to może dotknąć osoby w różnym wieku, bez względu na płeć oraz status materialny. Leczy się ją przede wszystkim kompleksowym wsparciem osoby chorej — mowa tutaj zarówno o farmakoterapii zleconej przez lekarza psychiatrę, jak i również terapii psychologicznej prowadzonej przez psychologa bądź psychoterapii.
Zaburzenia zdrowia psychicznego dotykają coraz więcej osób. Choć niewątpliwie wciąż wzrasta świadomość Polaków na temat zaburzeń depresyjnych i innych chorób psychicznych to fobia społeczna wciąż pozostaje zjawiskiem, na temat którego, przeciętny Polak niewiele wie. Sprzyja to nie tylko utrwalaniu stereotypów, ale także bierności przy szukaniu pomocy przez osoby borykające się z tym zaburzeniem.
Czym jest fobia społeczna?
Fobia społeczna należy do zaburzeń nerwicowych, diagnozowanych na podstawie wytycznych klasyfikacji chorób ICD-10 bądź DSM-IV. Znacząco częściej zaburzenie to dotyka kobiety. Choć objawy fobii społecznej mogą być obserwowane już w czasie adolescencji to z reguły ich szczytowe nasilenie przypada na okres wczesnej dorosłości. Fobia może jednak pojawić się praktycznie w każdym wieku i często bywa skutkiem traumatycznych wydarzeń bądź życiowych kryzysów.
Przyczyny fobii społecznej
Aktualnie ma jednej spójnej teorii na temat przyczyn fobii społecznej. Psychologia i psychiatria wyróżniają kilka przyczyn tego zaburzenia nerwicowego, wyróżniając wpływ czynników biologicznych, społecznych oraz psychologicznych. Badania wskazują, że fobia społeczna może mieć również przyczyny genetyczne, gdyż w rodzinach, gdzie ona powszechnie występuje obserwuje się pewne korelacje co do częstości jej występowania w kolejnych pokoleniach.
Objawy fobii społecznej
Fobia społeczna może być przejawiana w różnym nasileniu u pacjentów, borykających się z tym schorzeniem. Niekiedy zdarza się, że fobia występuje wyłącznie w sytuacjach stresowych, związanych, chociażby z koniecznością wystąpień publicznych. W większości przypadków jednak fobia społeczna skutecznie utrudnia codzienne funkcjonowanie pacjentów. Borykają się oni z nasilonym lękiem związanym z interakcjami społecznymi, zarówno tymi osobistymi (spotkania z innymi, wyjście do pracy bądź do sklepu), jak również prowadzeniem rozmów telefonicznych. Osoby z fobią społeczną boją się negatywnej oceny ze strony innych, są wycofane i często unikają aktywizacji związanej z koniecznością obcowania z kimś. Lęk może przybierać zarówno formę niepokoju i wycofania, jak i również przejawiać się w postaci somatycznej (tachykardia, kołatanie serca, uderzenia gorąca, ból głowy, nudności i inne problemy ze strony układu pokarmowego).
Zaburzenia nerwicowe (w tym fobia społeczna) skutecznie uniemożliwiają codzienne funkcjonowanie oraz realizację życia osobistego i zawodowego. Warto jednak pamiętać, że istnieją skuteczne formy pomocy osoby z tym zaburzeniem.
DJU