Allen nigdy przestanie być obiektem zainteresowania ze względu na to, że jest po pierwsze niezwykłym artystą, a z drugiej strony osobą która jest poddawana ciągłej ocenie i krytyce ze względu na konflikty, które odbywają się z jego udziałem.
Woody Allen to urodzony w 1935 roku w Nowym Jorku reżyser, scenarzysta, aktor, producent i muzyk jazowy. Znany na całym świecie twórca komedii intelektualnej. W młodości nie interesował się szkołą, wolał nabywać wiedzę poprzez doświadczenia.
Jego artystyczna dusza dała znać o sobie od najmłodszych lat. Allen już w dzieciństwie interesował się filmem i twórcami komediowymi. W wieku 16 lat nauczył się grać na klarnecie i zaczął występować w klubie, w tym samym czasie rozpoczął pracę polegającą na pisaniu dowcipów do gazet, tekstów dla komików, stacji telewizyjnych i radiowych. Już wtedy objawił się jego talent do formułowania myśli w nieszablonowy sposób, który pokochały miliony ludzi na świecie. Uczył się na Uniwersytecie Nowojorskim, ale ostatecznie nie ukończył studiów.
Jako aktor debiutował w filmie w 1965 roku w komedii „Co słychać koteczku”. Jako reżyser filmowy zadebiutował parodią filmu gangsterskiego „Bierz forsę i w nogi”. Reżyser w czasie swojej kariery otrzymał wiele nominacji i nagród filmowych, w tym 4 Oscary.
Woody Allen wypracował swój ciekawy styl, jego poczucie humoru, inteligencja powoduje, że obok jego filmów nie da się przejść obojętnie, są bardzo klimatyczne i niebanalne. Artysta jest bardzo twórczy, nigdy każe czekać długo swoim fanom na kolejne filmy. Allen jest świetnym scenarzystą i autorem trafnych, dowcipnych i przewrotnych tekstów.
Niektóre jego teksty są już kultowe:
- „To nie tak, że boję się umrzeć. Po prostu nie chciałbym być w pobliżu, kiedy to się stanie”
- ,,Myślę, że życie dzieli się na straszne i żałosne. To są dwie kategorie. Straszne to, no nie wiem, śmiertelne przypadki, niewidomi, kalectwo. Nie wiem jak sobie ludzie dają z tym radem radę, to zadziwiające. A żałosne są życia wszystkich pozostałych. Więc jeżeli jesteś żałosny, powinieneś być wdzięczny losowi, że jesteś żałosny, bo być żałosnym to wielkie szczęście.”
- „Życie nie naśladuje sztuki – naśladuje telewizję.”
- „Dobrzy ludzie śpią lepiej od złych, ale ci drudzy bawią się znacznie lepiej, kiedy nie śpią.
- „Seks bez miłości to puste doświadczenie. Ale za to wśród pustych doświadczeń zdecydowanie najlepsze.”
- „Możesz dożyć setki, ale tylko wtedy, gdy porzucisz wszystkie te rzeczy, dla których chcesz jej dożyć.”
Allen sam pisze scenariusze do reżyserowanych przez siebie filmów, często też obsadza się w głównych rolach. Jego współpraca na planie z aktorami jest już legendarna. Allen jest zwolennikiem pracy twórczej, bez wcześniejszych prób, przychodzi na plan bez ułożonego wcześniej planu, a aktorom nie daje całego zapisu ich roli. Praca z Allenem wielu aktorom otworzyła drogę do kariery na skalę światową. Reżyser jest znany z tego, że stawia na stałą współpracę z ludźmi świata filmowego – jego ulubieńcami są Diane Keaton cz Scarlett Johansson, ale w jego filmach wystąpili też: Cate Blanchett, Penélope Cruz, Javier Bardem, Emma Stone, Colin Firth, Owen Wilson, Rachel McAdams, Marion Cotillard. Jego filmy z lat 90. czy genialny Match point (Wszystko gra) na stałe wpisały się na listę filmowych arcydzieł. Choć, jak wiadomo – mistrz kręci jeden film do roku, więc i produkcji, które okazały się kamieniami milowymi, należałoby wymienić więcej. Allen pisze scenariusze zarówno z męskiej, jak też z kobiecej perspektywy. Szczególną uwagę poświęca relacjom damsko-męskim.
Woody Allen już przez sam fakt bycia tak bardzo rozpoznawalnym, charakterystycznym i niezwykle wyrazistym twórcą wzbudza ogromne zainteresowanie. Jednak poza tym, że jest bardzo dobrym artystą jest także znanym skandalistą. Był kilkukrotnie żonaty, a jego obecna żona Soon-Yi Previn jest również jego adoptowaną córką, z którą nawiązał romans będąc w związku z Mią Farrow. Postępowanie bardzo wątpliwe moralnie, ale czego się nie wybacza geniuszowi testu, dialogu i obrazu… Tym bardziej, że małżeństwo przetrwało 20-lat i wychowuje dwie córki, więc związek ten stanowi świetną bazę pod dyskusję o relatywizmie norm społecznych.
Obecnie nad głową aktora ponownie zebrały się czarne chmury, ponieważ po raz kolejny aktora oskarża o molestowanie w dzieciństwie jego druga córka Dylan Farrow. Od Allena odwraca się coraz więcej aktorów i osób ze świata filmowego, nawet ci, którzy zaistnieli w zawodzie dzięki pracy na jego planie filmowym. Ostatnio w obronie ojca stanął z kolei syn Allena, przedstawiając jako głównego agresora w rodzinie Mię Farrow. Sam Allen milczy. W świecie wielkich pieniędzy, wpływów, granicznych emocji znowu nie wiadomo kto jest ofiarą, a kto katem. Toczą się wyczerpujące dyskusje, tworzą się obozy tych co wierzą reżyserowi i tych, którzy przy nim zostają. Allen ponowie znajduje się „na cenzurowanym”.
Nic nie usprawiedliwia molestowania dziecka, żaden film, żadna sztuka i arcydzieło. Tak samo nic nie usprawiedliwia niszczenie człowieka w odwecie za przeszłość, dla pozyskania pieniędzy czy chwilowego zainteresowania. W tym przypadku powinna wygrać prawda, tylko po tylu latach prawda jest znana tylko samym zainteresowanym.
KPI